podniebienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, D. podniebienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sklepienie jamy ustnej (u zwierząt: gębowej) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Afty na podniebieniu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podniebienie — n I; lm D. podniebieniebień 1. «sklepiona przegroda oddzielająca jamę ustną (u zwierząt jamę gębową) od jamy nosowej» Dotknąć językiem podniebienia. ∆ anat. Podniebienie twarde «przednia część podniebienia, której okostna jest ściśle zrośnięta z… … Słownik języka polskiego
podniebienie — Ktoś ma czarne podniebienie «ktoś jest szczególnie zły, groźny, złośliwy» Język komuś przysycha do podniebienia zob. język 4 … Słownik frazeologiczny
czarne podniebienie — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kimś szczególnie zjadliwym, zgryźliwym, uszczypliwym, kąśliwym {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czarny — 1. Czarna księga, lista «spis osób lub rzeczy uważanych za złe, niebezpieczne, niepożądane»: Czarną listę instytucji najgorzej ocenianych przez Polaków otwiera służba zdrowia z 81 proc. ocen negatywnych. Rzecz 30/03/2000. 2. Czarna robota «ciężka … Słownik frazeologiczny
czarny — czarnyni, czarnyniejszy 1. «mający barwę właściwą węglowi, sadzom, odpowiadającą brakowi odbitych promieni świetlnych» Czarne włosy. Czarne oczy. Czarny jak węgiel, jak sadze. ∆ Czarna skrzynka «urządzenie zapisujące rozmowy pilotów oraz… … Słownik języka polskiego
miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… … Słownik języka polskiego
mowa — ż IV, CMs. mowawie 1. blm «zasób wyrazów, wyrażeń i zwrotów łączonych w wypowiedzi według reguł gramatycznych, używany w celu porozumiewania się przez członków jednego narodu, społeczeństwa, przez ludzi pewnego środowiska, regionu,… … Słownik języka polskiego
napinacz — m II, D. a; lm M. e, D. y anat. «mięsień napinający błonę bębenkową w uchu; także: mięsień napinający podniebienie miękkie» … Słownik języka polskiego
plafon — m IV, D. u, Ms. plafonnie; lm M. y «malowidło na tynku, malowidło na płótnie lub dekoracja stiukowa stanowiące duże pole dekoracyjne obejmujące centralną część sufitu lub podniebienie sklepienia» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
podniebienny — przym. od podniebienie (zwykle w zn. 1) ∆ Migdałki podniebienne «narządy limfatyczne, składające się z grudek chłonnych, położone w zatoce między łukami podniebienia miękkiego» ∆ jęz. Głoska podniebienna «głoska palatalna, miękka, zmiękczona w… … Słownik języka polskiego
